Facebook Instant Articles wint aan kracht als Innovatieve Marketingtool

In feite, al was het niet verwacht door uitgevers zoals de New York Times, wordt Facebook Instant Articles steeds populairder, en wordt het gebruikt door de meest serieuze uitgevers als onderdeel van hun Innovatieve Marketingstrategie. Enkele belangrijke cijfers over content licentiegevers in digitale media: Netflix zal dit jaar ongeveer $3 miljard betalen voor licenties en productiebedragen aan de televisie- en filmindustrie; Hulu betaalt $192 miljoen voor een vergunning voor South Park; terwijl Facebook gratis is voor een variëteit van uitgevers zoals de New York Times, BuzzFeed en The Atlantic, die artikels plaatsen in Facebook’s nieuwe ‘instant articles’ concept.

Digitale content is opgedeeld in een winstgevende, high-end entertainmentwereld, waar licentiegevers een onderhandeld bedrag krijgen om hun bezit te distribueren, en een low-end uitgeverijwereld waar wordt verwacht dat content “gatis” moet zijn. Deze wereld onderhoudt zichzelf vaak door immateriële advertentieverkopen en advertentiesplits. In deze specifieke deal kunnen uitgevers advertenties verkopen op hun artikels en alle winst behouden, of Facebook advertenties laten verkopen in ruil voor 30%.

Een goede vraag is hoe deze onregelmatige verdeling in de mediawereld is komen te ontstaan. De meer onmiddellijke vraag is of Facebook’s instant articles en andere herpublicatie-initiatieven niet een dieper graf aan het graven zijn voor uitgevers of ze hen net aan het helpen zijn om hen uit hun huidige graf te krijgen.

Toen de Facebook Instant Articles deal eerst werd voorgesteld, ging het niet over een financiële ruil. Vanuit het standpunt van Facebook was het gewoon een verdere dienst voor gebruikers en uitgevers. Als het content van de Times hoste, dan zou dit sneller laden, wat dus een betere ervaring oplevert voor Facebookgebruikers die op een gedeeld Times artikel klikten. De Times en andere uitgevers zouden dit moeten doen, dacht Facebook, want het zou hen meer blootstelling aan Facebook’s gigantische publiek opleveren. Het was promotioneel.

Na wat beperkte weerstand van de uitgevers, is de deal nu gelijkaardig aan een conventionele digitale advertentie-split – van het soort dat alomtegenwoordig gemaakt is door Google AdSense. Dat is, als Facebook door zijn netwerken tegen deze content verkoopt. Als de uitgever de advertentie verkoopt, zoals in een vrijstaand inzetmodel, dan houdt hij wat hij vernietigt.

En inderdaad, het is een model dat, op deze basis van geld opbrengen, misschien kan werken in BuzzFeed’s voordeel. De Instant Article overeenkomst betekent in een manier, dat BuzzFeed vrije ruimte en vrij publiek heeft opgesloten, wat het terug kan verkopen aan cliënten die hun content sponsoren. Dit kan bijzonder goed werken voor BuzzFeed omdat het niet enkel een redactionele organisatie is, maar even effectief is als een reclamebureau. Het loopt op een strategische en slimme manier op de fijne lijn tussen redactioneel en promotie. Soorten van categorieën van printuitgevers, zoals reizen en mode, hebben deze lijn natuurlijk al lang belopen. Hiermee kunnen BuzzFeed en Facebook gemakkelijk mee leven.

Lees meer